Zarówno zawieszenie jak i umorzenie postępowania egzekucyjnego są ostatecznymi metodami uniknięcia licytacji komorniczej majątku dłużnika. Mają one na celu przerwanie postępowania egzekucyjnego. Pojęcia te często są ze sobą mylone, warto jednak wiedzieć, że nie oznaczają tego samego.

Umorzenie postępowania egzekucyjnego jest jednym ze sposobów za jego zakończenie. Do umorzenia może dojść ze względów ekonomicznych – wierzyciel nie ma możliwości odzyskania swoich roszczeń z majątku dłużnika, na skutek decyzji komornika, na skutek decyzji samego wierzyciela jeśli dług został spłacony lub zostały renegocjowane nowe warunki jego spłaty bądź też z mocy prawa. Wniosek o umorzenie egzekucji mogą złożyć zarówno wierzyciel jak i dłużnik. Umorzenie postępowania nie oznacza jednak, że dług znika. Nie wiąże się to również z definitywnym zakończeniem sprawy sądowej, wierzycielowi przysługuje bowiem prawo do ponownego złożenia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

Zawieszenie postępowania egzekucyjnego ma miejsce kiedy pojawiają się przeszkody możliwe do usunięcia. W żaden sposób nie zwalnia to dłużnika z obowiązku spłacenia długu wobec wierzyciela, jedynie odkłada to w czasie dalsze czynności egzekucyjne. Może do niego dojść w kilku sytuacjach, między innymi jeśli dłużnik w porozumieniu z wierzycielem odroczy termin spłaty należności bądź rozłoży ją na raty, na wyraźne żądanie wierzyciela, w przypadku śmierci dłużnika, lub też jeśli dłużnik utraci zdolność do czynności prawnych i jednocześnie nie posiada przedstawiciela ustawowego.