Wbrew pozorom, dłużnik ma bardzo duże uprawnienia i możliwości w czasie egzekucji komorniczej, więc nie musi obawiać się, że znajduje się na przegranej pozycji i jego zdanie w żadnym wypadku się nie liczy.

Komornik, nie posiada możliwości udzielenia obydwu stronom porad prawnych, lecz jest zobowiązany do pouczenia strony nie posiadającej adwokata, na temat przysługujących środków zaskarżenia.

Moment doręczenia dokumentów potwierdzających rozpoczęcie działań egzekucyjnych, zgodnie art 795 § 2 kpc, rozpoczyna możliwość wniesienia zażalenia, na postanowienie o wydaniu tytułu egzekucyjnemu i klauzuli wykonalności.

Każda osoba, wobec której toczą się czynności egzekucyjne, zgodnie z Art 840§ 1 kpc, posiada możliwość podważenia zgodności i żądać unieważnienia tytułu wykonawczego w całości lub części. Musi być jednak, poprzedzone to trzema możliwościami:

• Zdarzenia ze względu na które, została wydana klauzula wykonalności, nie miały miejsca, lub nie są w pełni zgodne z prawdą.
• Wydarzyło się coś, co spowodowało iż zobowiązanie jest niemożliwe do wykonania, lub wygasło. Jeśli tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może wnioskować o unieważnienie i zamknięcie procesu egzekucyjnego, ze względu na wydarzenia, które miały miejsce po zamknięciu sprawy.
• Jeśli sprawa toczy się wśród małżonków, gdzie wierzycielowi nie należą się egzekwowane świadczenia, lub nie przysługują mu z własnego prawa.

Dłużnik posiada możliwość złożenia skargi na działania komornika, zgodnie z 767 § 1 kpc. Jeśli ustawa nie stanowi inaczej, składa on skargę do sądu rejonowego. Taka sama czynność, odbywa się w przypadku złożenia wniosku, o zaniechaniu czynności egzekucyjnych przez komornika. Sprawę rozpatruje sąd, przy którym działa dany komornik, przeciwko któremu toczy się sprawa skargi. Jeśli został on wcześniej wybrany poza właściwością ogólną, skarga zostanie rozpatrzona przez najbardziej właściwy sąd, na zasadzie zasad ogólnych.