Koszty egzekucji komorniczej, zazwyczaj przerzucane są na dłużnika,jednak wierzyciel również musi liczyć się z ponoszeniem pewnych kosztów, które pozwolą na uzyskanie świadczeń.

Opłaty egzekucyjne, dzielą się na stosunkowe i stałe, pierwsza grupa jest pobierana bezpośrednio od dłużnika oraz jej wielkość rośnie wraz z wartością świadczenia. Sytuacja w której opłata stosunkowa jest pobierana od wierzyciela, ma miejsce jedynie w chwili gdy dłużnik spłaci swoje zobowiązanie, przed złożeniem wniosku o rozpoczęcie egzekucji, co czyni złożony wniosek niecelowym.

Opłata stosunkowa, znajduje się na poziomie 15 procent wartości świadczenia, którego dotyczy egzekucja, jednak nie może być ona niższa niż 330,83 zł. W przypadku egzekucji dotyczących wynagrodzenia, stypendiów, zasiłków lub świadczeń emerytalno-rentowych, opłata będzie wynosić zaledwie 8 procent i analogicznie nie może być niższa niż 165,32 zł.

Do dodatkowych opłat komorniczych, należy zaliczyć między innymi koszty, które musi ponieść komornik w czasie egzekucji i jeśli dłużnik będzie zwlekał ze swoimi obowiązkami, koszty stale będą wzrastać, ponieważ komornik będzie zmuszony podejmować stale kolejne kroki. Komornik posiada możliwość, wezwania wierzyciela do uiszczenia zaliczki, która będzie pokrywać tego typu koszty. Brak opłacenia zaliczki, będzie powodować zastosowanie działań komorniczych i zwrócenie wniosku do wierzyciela.

Wierzyciel, który wybiera komornika spoza wyznaczonego terenu, musi również ponieść koszty terytorialne, czyli wydatki wynikające z działań, podejmowanych z tytułu odległości.