Postępowanie komornicze ma miejsce kiedy wierzyciel i dłużnik nie mogą dojść do wzajemnego konsensusu i sytuacja wymaga osoby trzeciej do egzekucji długu. Należy jednak wiedzieć, że czynności podejmowane przez komornika są ściśle regulowane przez przepisy.

Egzekucja komornicza często jest dla wierzyciela jedyną metodą odzyskania długu w sensownym czasie. Pierwszym jej etapem zawsze jest zajęcie wynagrodzenia zadłużonego oraz jego rachunku bankowego. Zajęcie takie obejmuje nie tylko wszystkie środki znajdujące się w danym momencie na koncie, ale i te, które wpłyną na konto w późniejszym terminie. Pieniądze na rachunku oszczędnościowym natomiast objęte są pewnego rodzaju ograniczeniami, a mianowicie są one wolne od zajęcia do kwoty w wysokości trzymiesięcznego, przeciętnego wynagrodzenia. Zajęte mogą również zostać zarówno renta jak i emerytura dłużnika w wysokości 60% kwoty świadczenia na poczet alimentów, bądź 25% kwoty świadczenia na poczet innych długów.

Co jednak, gdy środki na koncie zadłużonego nie starczają na pokrycie jego wierzytelności? Komornik przechodzi wtedy do zajęcia ruchomości i nieruchomości, mowa tutaj o rzeczach takich jak samochód, dom czy mieszkanie będące własnością dłużnika. W celu ich spieniężenia przeprowadza się publiczną licytację komorniczą. Zajęciu nie podlegają jednak rzeczy niezbędne do codziennego użytkowania takie jak pralka, lodówka czy odkurzacz, czy też sprzęty rehabilitacyjne. Wyłączone od zajęcia są również zapasy żywności oraz opału, jak również przedmioty konieczne, aby dłużnik mógł wykonywać swoją pracę zarobkową.