Zacznijmy od tego czym jest dług i kiedy można mówić o powstaniu zobowiązania? Art. 353 §1 Kodeksu Cywilnego stanowi jasno, iż zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Przykładowo: usługodawca podpisał z klientem umowę na wykonanie usługi, wywiązał się ze swojej części umowy, wystawił rachunek bądź fakturę, a klient nie uregulował w oczekiwanym terminie płatności lub też wręcz uchyla się od jej wykonania. O powstaniu długu możemy mówić już pierwszego dnia po przekroczeniu terminu płatności przez klienta. Usługodawca może w tej chwili zacząć dochodzić swoich roszczeń na drodze polubownej bądź sądowej, a następnie oddać sprawę w ręce komornika, który na podstawie wyroku sądowego dokona egzekucji celem pokrycia zadłużenia.

Mając powyższe informacje możemy przejść do meritum sprawy, czyli do odpowiedzi na pytanie, czy można odmówić spłaty zobowiązania? Odpowiedź brzmi: tak, jednak muszą tu zostać spełnione pewne warunki. Mowa tutaj o przedawnieniu długu, kiedy to nie zostały podjęte żadne działania na rzecz zaspokojenia zadłużenia zarówno przez wierzyciela jak i dłużnika przez ponad 6 lat. Brak dokumentacji długu po stronie wierzyciela daje dłużnikowi możliwość wyparcia się go. Podstawą istnienia długu jest dokumentacja taka jak umowa, faktury, paragony czy też nawet korespondencja z dłużnikiem. Zaistnienie sił wyższych również może dać dłużnikowi możliwość odmówienia spłacenia zadłużenia, te jednak są szczegółowo badane przez sąd.