Kolejność spłacania wierzytelności w procesie komorniczym ustalana jest na podstawie kodeksu cywilnego. Komornik stosuje tutaj tak zwaną zasadę pierwszeństwa, która jest ściśle określona przez prawo, mowa tu o art. 1025 oraz art. 1026 Kodeksu Postępowania Cywilnego.

Z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokaja się w następującej kolejności: koszty egzekucyjne, należności alimentacyjne, należności za pracę za okres 3 miesięcy ograniczone do wysokości najniższego wynagrodzenia oraz renty, należności zabezpieczone hipoteką oraz zastawem, należności za pracę niezaspokojone w kolejności trzeciej, należności podatkowe, należności wierzycieli prowadzących egzekucję, inne należności i na samym końcu kary pieniężne. Celem ustalonej w ten sposób kolejności jest zapewnienie sprawiedliwego i zorganizowanego procesu podziału odzyskanych w czasie egzekucji komorniczej środków w taki sposób, by wierzytelności zaspokojone zostały zgodnie z ich ważnością oraz charakterem. Tak więc najpierw spłacane są koszta związane z wydatkami za postępowanie egzekucyjne, gdyż muszą być one pokryte przez wierzycieli zanim jakiekolwiek inne należności zostaną zaspokojone.

W przypadku większej liczby wierzycieli kolejność zaspokajania należności ze środków uzyskanych w procesie egzekucyjnym związana jest z ich położeniem zarówno społecznym jak i ekonomicznym. Tak więc tutaj najpierw zaspokojone zostaną należności alimentacyjne związane ze stronami najbardziej wrażliwymi, mowa tu o dzieciach, których dobrobyt zależny jest od płaconych alimentów.