Istnieje wysokie przeświadczenie, że komornicy to specjaliści, którzy mogą pochwalić się naprawdę wysoką pensją. Skąd ona pochodzi, skoro dług trafia do wierzyciela? Wszystko zostało określone w art. 150. Wynagrodzenie komornika.
Treść art. 150 Wynagrodzenie komornika
Jak to wygląda w praktyce? Wszystko zostało zawarte w art. 150. Wynagrodzenie komornika. Znajdziemy w nim m.in.:
1. Komornikowi za pełnioną służbę przysługuje wynagrodzenie prowizyjne, proporcjonalne do wysokości uzyskanych opłat egzekucyjnych.
2. Komornikowi przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości:
1) 99% uzyskanych opłat egzekucyjnych – od opłat egzekucyjnych, których łączna wysokość w danym roku kalendarzowym nie przekroczyła 500 000 złotych;
2) 95% uzyskanych opłat egzekucyjnych – od nadwyżki opłat egzekucyjnych przekraczającej 500 000 złotych w danym roku kalendarzowym – do wysokości 1 000 000 złotych;
3) 80% uzyskanych opłat egzekucyjnych – od nadwyżki opłat egzekucyjnych przekraczającej 1 000 000 złotych w danym roku kalendarzowym – do wysokości 1 500 000 złotych;
4) 70% uzyskanych opłat egzekucyjnych – od nadwyżki opłat egzekucyjnych przekraczającej 1 500 000 złotych w danym roku kalendarzowym – do wysokości 2 000 000 złotych;
5) 60% uzyskanych opłat egzekucyjnych – od nadwyżki opłat egzekucyjnych przekraczającej 2 000 000 złotych w danym roku kalendarzowym.
3. Wynagrodzenie prowizyjne komornik potrąca bezpośrednio z uzyskanych opłat egzekucyjnych.
4. Komornik przekazuje należne mu wynagrodzenie prowizyjne na odrębny rachunek bankowy służący pokryciu kosztów działalności egzekucyjnej, najpóźniej w terminie, o którym mowa w art. 149 opłaty egzekucyjne ust. 2.
Są to zatem klarownie przedstawione widełki, które jasno określają progi i granice. Dzięki nim komornicy są rozliczanie za efekty realizacji swoich egzekucji komorniczych.