Kwota egzekwowana przez komornika sądowego w trakcie egzekucji wynagrodzenia za pracę, często zależy od rodzaju umowy. Skupimy się zatem na dłużnikach zatrudnionych w oparciu o UoP, czyli umowę o pracę. Należy pamiętać, że zasady, prawa i możliwości komornika wyglądają inaczej, gdy chodzi o środki wypłacane z tytułu umów cywilno-prawnych.

Od czego zacząć?

Od przeanalizowania korespondencji wysłanej przez komornika. Posiada ona w treści (zwłaszcza zawiadomienia i decyzje) ogrom ważnych informacji, z którymi należy się zapoznać – np.:

● jakiej i czyjej wierzytelności dotyczy sprawa,
● przeciwko komu została wszczęta egzekucja,
● wysokość roszczenia,
● o jakie sposoby egzekucji wniósł wierzyciel,
● na jakim etapie jest obecnie postępowanie egzekucyjne,
● pouczenia i informacje dot. praw oraz obowiązków.

Co na to prawo?

Zgodnie z zapisami KP (Kodeksu Pracy) wynagrodzenie za pracę w oparciu o umowę o pracę (UoP) podlega egzekucji w 1/2 części. Wolna od egzekucji jest przy tym kwota w wysokości minimalnego wynagrodzenia. Komornik sądowy przy egzekucji alimentów ma możliwość zajęcia 3/5 wynagrodzenia. Należy dodatkowo wspomnieć, że w tym wypadku ochrona kwoty minimalnego wynagrodzenia nie ma zastosowania.

Wszczęcie egzekucji wynagrodzenia za pracę nie oznacza przejęcia przez komornika sądowego pełnej kontroli nad wypłatą dłużnika. Komornik sądowy, przystępując do tej egzekucji przez zajęcie wynagrodzenia, wysyła zawiadomienie do pracodawcy, a odpis zawiadomienia do dłużnika i wierzyciela.

Pracodawca, od momentu doręczenia pisma o zajęciu wynagrodzenia, zmuszony jest do realizacji określonych prawem obowiązków. To pracodawca odpowiada za poprawne obliczanie potrąceń i terminowe ich przelewy zgodnie z obowiązującymi przepisami.