Widząc komornika sądowego w drzwiach, serce zaczyna szybciej bić i dłonie pocą się jak na treningu. W najlepszym przypadku chce on jedynie zapytać o sąsiada, lecz w najgorszym szuka właśnie Ciebie. Czy naprawdę jest się czego obawiać?

Wielu dłużników unika komorników na wszystkie możliwe sposoby. Warto pamiętać jednak o tym, że ich zadaniem nie jest zabrać cały dobytek osoby zalegającej ze spłatą należności, ale pomóc. Czasem rozmowa i współpraca może okazać się dużo bardziej opłacalna, niż udawanie, że nikogo nie ma w domu. Dziś chętnie opowiemy Wam o tym, jak zachować się w sytuacji, gdy komornicy pukają do drzwi.

Unikanie zadłużenia – największy błąd

Wiele osób szuka rozwiązań w postaci ukrywania majątku. Przyjmują wynagrodzenie za pracę jedynie w gotówce i wszystkie przedmioty są zakupione na małżonka lub pozostałych członków rodziny. Komornik sądowy oczywiście nie może zabrać takich przedmiotów na licytacje komornicze, lecz dłużnik za każdą aktywność specjalisty jest dodatkowo obciążany, a dług stale rośnie. Są to tak zwane koszty komornicze, którymi obciążany jest oczywiście dłużnik, który wcześniej lub później będzie musiał uregulować wierzytelności.

Co w sytuacji, gdy z konta zostały pobrane środki w zbyt dużej kwocie? Prawo jasno określa próg, lecz komornicy często popełniają błąd, inkasując zbyt dużą część wypłaty – zwłaszcza w przypadku, gdy delikwent posiada jedynie umowę zlecenie lub o dzieło. Taka sytuacja powinna być natychmiast wyjaśniona z kancelarią, którą szybko powinna swój błąd naprawić.